Видео

Шедевр

К Высоцкому вопросов нет. Он был грамотным человеком и никогда в тетрадях не писал "ехо". А вот тот, кто выложил эту песню с таким грамматическим ляпом - прямо в титрах - вот к нему вопросы!

Это шедевр

Пронзительно... Зашло. 👍🤫🤫🤫🤫

Высоцкого не возможно копировать не и за голоса если вы так думаете. А не возможно потому что Высоцкий фильтровал свой голос через через свою душу а душа уникально. Хайдар Саитмуратов из Термеза.

Нахххх этот новый звук!!!👎👎👎💩

Спасибо польским товарищам за новый звук!

Děkuji ..... Marina : Já Slovan ,,,, čechoslovák za Slovenskem --- MORAVAN jurij/cz/km

😊😊

много всякого в Советской истории было... лет пять мне, дома родственник из лагерей, сидели за столом, смутно помню, но одно отпечаталось в памяти: гость расстегнул рубашку - наколка на груди, слева, над сердцем, профиль Сталина, справа - Ленина. Спасибо, В.С.В., растрогал!

Владимира Семёновича Никто не сможет Повторить даже близко Низкий поклон

Низкий поклон и вечная Память Владимир Семенович

Ребята мы ведь русские или я ошибаюсь

Актуально Браво ❤

Браво ❤

Как актуальна песня в наше время.

Люблю и не могу наслушаться

К%к же я его люблю❤

Талантище обожаю

Люблю все песни его он супер ❤

Обожаю не могу наслушаться ❤

Вечная музыка.Узнал ЕГО в1968 г. и тех пор...вечный ЕГО поклонник.

ruclips.net/video/pxXmN3DV_24/видео.htmlsi=s-S5T63V0IPuIYIg

Вечная песня. Обработка -- замечательная . 👍👍👍👍👍Не могу писать,сле"зы мешают.

Лучший!

Плохо. Гитара забивает слова, их плохо слышно.

"Po uszy, do cna i do dna, Boże, jak ja mam serdecznie dość, opaść by na dno jak łódź podwodna, uciec radarom, uciec na złość. Przyjaciel wódkę wlał do kieliszka, przejdzie ci, stary - mówił - to nic, zabaw się trochę, mać Wierka przyszła, na taką chandrę najlepiej pić! Wierka czy wódka - nic nie pomogło, Wierka niewierna, po wódce kac... Opaść by na dno jak łódź podwodna, opaść by na dno, leżeć i spać. Wszystko mi zbrzydło, zbrzydło mi do dna, wódka, gitara, muzyka, pieśń, opaść by na dno, jak łódź podwodna opaść by na dno i mieć to gdzieś". Przełożył: Michał B. Jagiełło (1984)

"I cios i zwód i sierp i hak, szum w głowie, w piersi ból, Butkiejew Borys bije tak, nokautów ciężkich król. I znów zapędził mnie do lin i choć zasłaniam się, znów Krasnodaru dzielny syn na deski posłał mnie. I myślał sięgając pięściami mych szczęk, że człowiek brzmi dum...! i życie jest pięk...! Na "siedem" leżę wciąż na wznak, trybuny ryją w głos, na "osiem" wstaję i znów hak i cios i zwód i cios. Zniszczony czuję się doszczętnie, bowiem, co tu kryć, ja od dzieciństwa czuję wstręt, by w twarz człowieka bić. I dumał Butkiejew, gdy wkoło wył tłum, że życie jest pięk...! i człowiek brzmi dum...! A na trybunach rośnie wrzask: "Pruj flaki mu! To tchórz!" I znów mnie Borys dyszlem trzask, i ja na deskach już. Sybirak nie daruje mi, choć sam już ledwo tchnie, choć mówię mu: "przyhamuj i odpocznij durny łbie!" Lecz on nie odpocznie, aż na gongu dźwięk, bo człowiek brzmi dum...! i życie jest pięk...! Znów czort po ringu goni mnie, aż nagle strasznie zbladł, bo tak tym biciem zmęczył się, że sam na deski padł. Wzniesiono w górę moją dłoń, tę, co nie biła go, na ringu plackiem leżał on, Butkiejew, król K.O.! * I myślał, że człowiek brzmi dumnie, że hej a mnie czasem brzmi, a czasem ciut mniej." Przełożył: Wojciech Młynarski (1980) (* K.O. - knock out)

❤С глубоким уважением к В.С.Высоцкому❤Вечная память ГЕНИЮ ❤

"Po mnie narzeczona łzę uroni słoną, za mnie kumple zwrócą nieoddany dług, za mnie inny śpiewak moją pieśń dośpiewa i być może za mnie mój wypije wróg. Czytać mi nie dają tutaj książek żadnych i w gitarze pękły struny dwie, w górę mi nie wolno, wolno tylko na dno, słońca mi nie wolno i księżyca nie. Do swobodnych tylu kroków mam tu prawo, ile ich od ściany aż do drzwi i nie można w lewo i nie można w prawo, skrawek nieba zza krat, można tylko sny... Bracie mój, gdy wreszcie w zamku klucz zazgrzyta i gdy wdzieję własny łach na kark, kto mnie tam uściśnie, kto mnie tam powita? Jakie pieśni spłyną z naszych warg?..." Przekład: Wojciech Młynarski (1983)

"My nie dzieliliśmy Cię między siebie wcale, tylko kochali i z miłości szli na dno. Ja noszę w duszy mej twój jasny profil, Walu, Alosza dał wytatuować sobie go. A tego dnia na dworcu, gdyśmy się żegnali i gdy z rozpaczy serce biło mi jak młot - "Do grobu - rzekłem - nie zapomnę ciebie Walu", "A ja tym bardziej" - Alosza dodał w lot. I teraz powiedz, który z nas jest bardziej struty miłością złą, której zabrakło dawno łez? On profil twój na swojej piersi ma wykłuty, a dusza moja skłuta nim od środka jest. Gdy wieczorami czuję w oczach ziarna piachu i gdy Alosza na mnie warczy: "W garść się weź!", ja odwarkuję mu: "Koszulkę ściągaj, brachu!" i godzinami gapię się na jego pierś. A co cierpiących ludzi może uratować? Jedynie sztuka, tylko sztuka, wierzcie w nią! Artysta kumpel znalazł się i przerysował tatuaż twój z piersi Aloszy na pierś mą. I choć oczerniać bliźnich brzydko - fakt to znany, jesteś mi teraz bliższa, droższa niźli mu, bo mój tatuaż znacznie bardziej jest udany! Jego to kicz! A dzieło sztuki to ten tu!" Przekład: Wojciech Młynarski (1980 r.)

Я Русский (50% Татары, 25% Азербайджан, 25% Украина). Высоцкого начал слушать на пластинках в библиотеке города Южно-Сахалинска в средней школе. С тех пор творчество Владимира Семëновича - здоровенный такой булыжник в фундаменте моей личности. Вынь его - и " всë не так, ребята".

"Raz który lecę z Moskwy do Odessy I znowu, psiakrew, odwołują lot, Wynika to ze słów jej wysokości stewardessy Majestatycznej jak Aerofłot. Kolejny komunikat zabrzmiał znów, Że nad Murmańskiem wyż i niebo szczere, Przyjmuje Kijów, Kiszyniów i Lwów, A ja tam nie chcę! Mnie tam po cholerę? Radzili mi: Pod inne leć adresy I nie licz, bracie, że się stanie cud! I co też ci odbiło? Komunikat był z Odessy, Że mgła i na startowych pasach lód! A w Leningradzie pełna odwilż już, No, a na przykład w takim Tbilisi Ląduje się wśród pól kwitnących róż... A ja tam nie chcę! Mnie ten adres wisi! Już słyszę - do Rostowa odlatują! A ja tak pragnę być w Odessie mej... Mnie ciągnie właśnie tam, gdzie od trzech dni już nie przyjmują, Mnie korci taki zakazany rejs! Ja muszę, gdzie zawiało śniegiem fest, Gdzie zaspy i ogólnie ciężki teren! Gdzie indziej jasno i przytulnie jest... A ja tam nie chcę! Mnie tam po cholerę? Stąd mnie nie wypuszczają, tam znowu nie wpuszczają, Przygnębia mnie mieszanych uczuć splot, Uśmiechy stewardessy coraz mniej mnie pocieszają, Majestatycznej jak Aerofłot! Przyjmuje ziemi mej najdalszy kąt, Gdzie jak polecę jeszcze mi dopłacą, Przyjmuje Władywostok - czort, nie port, I Paryż - a ja nie chcę! Mnie tam na co? Ja wierzę - rozpogodzi się, silniki znów zagrają, Już słyszę je i serce w gardle mam.. Znów siedzę jak na szpilkach: a nuż znowu odwołają, Znów znajdą mnóstwo przyczyn, ja ich znam! Ja muszę jak najszybciej być tam, Gdzie mróz siarczysty hula po kolędzie, Przyjmuje Londyn, Delhi, Magadan, Przyjmują wszędzie - a ja nie chcę wszędzie! Daremnie gaszę smutek, co w serce mi się wessał, W to serce, co powinno bić jak młot, Do rana rejs odkłada stewardessa - miss Odessa, Majestatyczna jak Aerofłot. A pasażerom nawet nie drgnie brew, Pokornie na walizkach spać próbują, Dojadło mi to wszystko, ech, psiakrew! Mam tego dość i lecę, gdzie przyjmują!" Przekład: Wojciech Młynarski (1978 r.)

"Najpierw widziałem świat zza krat więziennej suki, Potem proroka z sędzią, co przysypiał trochę, A teraz tylko myślę - gdzie, Wciąż myślę - gdzie wywiozą mnie, Gdzie mnie wywiozą, bym pracował za darmochę? Mamo moja, szlochaj, płacz, Całą noc na mapę patrz, No gdzie, no gdzie wywiozą mnie. Mamo, łykaj gorzkie łzy, Co do mnie - nisko wisi mi To, gdzie, to gdzie wywiozą mnie! Cholernie długo idą paczki do Workuty, Do Magadanu krócej, lecz co mnie to wzrusza, Tam tyle podłych wilków, suk, Nie ujrzę paczki, skaż mnie Bóg, Tak jak bez lustra nie zobaczę własnych uszu. Mamo moja... Głęboką nocą słyszę kroki - tak, to po mnie, Weszli do celi, półsennego za łeb wzięli I teraz będą wieźli mnie Gdzieś hen, daleko, ale gdzie, Gdzie mnie wywożą - skurwysyny rzec nie chcieli! Mamo moja... Nareszcie stacja, patrzę wokół - klimat ostry I myślę sobie - nie tak sroga losu wola, Mogli mnie wieźć na świata kres, Tam, gdzie dobranoc mówi bies, Ale wywieźli tylko na Półwysep Kola! Mamo moja, szlochaj, płacz, Całą noc na mapę patrz, No, gdzie, no, gdzie wywieźli mnie? Mamo moja, otrzyj łzy I zacznij wypatrywać, czy - Czy już z powrotem wiozą mnie!" Przekład: Wojciech Młynarski

Семеныч шарил

Семёныч живой пока помним😎

Лучше ВОВЫ нету

Чушпаны слушайте и матайте на ус

Великий ЧЕЛОВЕК выпил укололси утром проснулси-пять песен есть. А тут два института кончил выпил наутро сам себя не помнишь дурак дураком.

Гений. И это не обсуждается. 👍

Семёныч даже не подозревал, что опишет методы ТЦК...

Июнь 24 Харьков под обстрел

"Jak sobacza obroża na szyi wokół mnie krąg obławy się zwarł, osaczyli mnie znów, osaczyli, podprowadzić próbują na strzał. Za świerkami ukryci myśliwi wysuwają zza pni lufy strzelb, skamlą wilki ze strachu półżywe, już nie leśni drapieżcy, a - cel. To polowanie, to na wilki polowanie, i nie ma żadnych szans, już pierwszy wystrzał padł, nagonki słychać wrzask i wściekłe ujadanie, za nami psy, przed nami rząd czerwonych szmat. Nieuczciwie gra człowiek z wilkami, ale nigdy nie zadrży mu dłoń, wpierw im wolność zagradza szmatami, potem sięga spokojnie po broń. Wilk nie może naruszać tradycji, człowiek może, bo człowiek - nie wilk, z mlekiem matek ssie prawdę ród wilczy, że przez czerwień nie przedrze się nikt! To polowanie, to na wilki polowanie, i nie ma żadnych szans, już pierwszy wystrzał padł, nagonki słychać wrzask i wściekłe ujadanie, za nami psy, przed nami rząd czerwonych szmat. Jak to jest - mamy kły, mamy łapy, czemu więc ustaliło się tak, że wilkowi nie wolno przez szmaty, czemu wilk musi bać się tych szmat? Wilk nie może, bo tak było zawsze. Nagła groza przeszywa mi mózg - właśnie ten, co mnie sobie upatrzył, bez pośpiechu pociąga za spust! To polowanie, to na wilki polowanie, i nie ma żadnych szans, już pierwszy wystrzał padł, nagonki słychać wrzask i wściekłe ujadanie, za nami psy, przed nami rząd czerwonych szmat. Co tam szmaty! Wyprężam się w skoku, żądza życia silniejsza niż strach! Krzyk zdumienia rozlega się wokół, kule wściekle trzaskają po pniach! Jeszcze podmuch mi ucho osmalił, i już zbawczy otwiera się las, osaczali mnie dziś, osaczali, lecz przegrali, przegrali choć raz! To polowanie, to na wilki polowanie, i nie ma żadnych szans, już pierwszy wystrzał padł, nagonki słychać wrzask i wściekłe ujadanie, za nami psy, przed nami rząd czerwonych szmat". Przekład: Michał B. Jagiełło (1986 r.)

Владимир Высоцкий бесммертен. И его поэзия и музыка!!!

Нравится эта песня, а ведь правда и через многие года всё так же как в этой песне

Красава

"Nad urwiskiem, gdzie zapada świat w przepaść mroczną i nagłą, Moje konie uporczywy bat wciąż pogania, ponagla. Duszno mi, powietrza mało, choć wiatr czarne chmury goni, Kracze mi jak oszalały, że przepadłem, że już po mnie. Trochę wolniej, moje konie, wolniej nieście mnie, Chociaż bat raz po raz pręgą znaczy wam sierść. Co za konie się trafiły karo-narowiste, Jak tu dożyć mych lat, pieśń dośpiewać mą jak?... Ach, ja pić koniom dam, pieśń dośpiewać chcę wam, Jeszcze żyć chwilę tam, gdzie przepaści skraj sam. Oto ginę jak śnieżynka, kiedy wiatr ją zmiata z dłoni, Martwe ciało me poniosą w step na saniach kare konie, Czemu nie pofolgujecie, gdy umieram, gdy odchodzę, Czemu coraz szybciej mkniecie po ostatniej mojej drodze? Trochę wolniej, moje konie, wolniej nieście mnie, Błagam was, nie ponoście mnie tak! Co za konie się trafiły, karo-narowiste, Jak tu dożyć mych lat, pieśń dośpiewać mą jak?... Ach, ja pić koniom dam, pieśń dośpiewać chcę wam, Jeszcze żyć chwilę tam, gdzie przepaści skraj sam. Otom jest, nikt się nie spóźnia, gdy spotkanie Bóg wyznacza, I anielski śpiewa chór, lecz czemu takie złe ma głosy? Czy to sań dzwoneczek tak zawodzi, tak rozpacza, Czy ja krzyczę na me konie, by mnie trochę wolniej niosły?... Trochę wolniej, moje konie, wolniej nieście mnie, Czy was smaga ma nahajka, czy knut? Co za konie się trafiły, karo-narowiste, Jak tu dożyc mych lat, dograć ostatnią z nut? A ja pić koniom dam, pieśń dośpiewać chcę wam, Jeszcze żyć chwilę tam, gdzie przepaści skraj sam..." przekład: Wojciech Młynarski (?) Andrzej Bianusz (?) Andrzej Jarecki (?)

кто с 2024?

Знаю что за долбо...ы Высоцкого так обработали

Непривзойдён ! На все Времена! Вечен...!